ನಾಸ್ತಿಕನ ಪಾಡು

ದೇವನ ಬಿಟ್ಟವನಿಗೆ
ಹಿಡಿಯಲು ಏನಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ
ನನ್ನ ವಿಶ್ವಾಸ
ಈ ಎರಡೇ
ದಾರಿ ದೀಪ

ಬಂದವು ಹಲವು
ಕಷ್ಟ
ಒಳಗೆಲ್ಲ ಸಂಕಟ
ಆದರೆ
ನ ಹೇಳಲಾರೆ
ಓ ನನ್ನ ದೇವರೇ ಕಾಪಾಡು.

ಸುಳ್ಳು ಸುಳ್ಳು
ಹೇಳಿಯಾದರೂ ನಂಬುವೆ
ಇಲ್ಲದ ದೇವರಾ
ತೊಗಲಲಿ ಆ ನರಕ

ಆದರೆ ನಾ ಹ್ಯಾಂಗೆ
ನಂಬಲಿ  ಅವನ ?
ಸುತ್ತ ನೋಡಿದರೆ ಅಳು ಗೋಳು
ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಮರಿಗಳು
ಸುಮ್ಮನೆ ಸತ್ತು ಹೋಗುವ ಮಂದಿ
ಹಲವು ಮನೆಗಳ ದೀಪ ನಂದಿ.

ಇವೆಲ್ಲಾ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳ ಕಂತೆಯಾದರೆ
ಅದರ ಹಿಂದೆ ಕೈ ಚೆಲ್ಲಿ
ಅಡಗಿ ಕುಳಿತ
ಆ ದೇವರ
ನಾ ಹ್ಯಾಂಗೆ ನಂಬಲಿ


 

ಸಂಜೆ

ಸಂಜೆಯ ಬಣ್ಣ
ಮುಗಿಲಲಿ ಹರಡಿತ್ತು

ನಲ್ವತ್ತರ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ
ನಾ ಈ ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಆಗಿದ್ದೆ

ಅತ್ತ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲ
ಇತ್ತ ಬೆಳ ಬೆಳಗಲ್ಲ

ಬೆಳಗಿನ ನೆನಪು
ರಾತ್ರಿಯ ಭಯ

ಈ ಎರಡರ ನಡುವೆ
ನಿಂತು ಆಚೀಚೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದೆ

ಸಮಯ ತಾನು ತಾನಾಗಿ
ಉರುಳುತ್ತಿತ್ತು

ಆ ಸಂಜೆಯ ಕೆಲವು ಕ್ಷಣಗಳ
ಮನಸಲ್ಲಿ ತುಂಬುತ್ತಾ

ಭೂತ ಭವಿಶ್ಯಗಳ  ಜಗ್ಗಾಟ
ತೊರೆದು

ಒಂದು ಲೋಟ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು
ಕಾಲು ಚಾಚಿ ಟಿವಿ ನೋಡಿದೆ! 

ಕಲಿ ಅಳುವುದ

ಸುಂಸುಮನೇ ಅಳು
ಬಂದ್ರೆ
ನಾನೇನ್ ಮಾಡ್ಲಿ ?

ಒಳಗೊಳಗೇ
ಅಳಲೋ ?
ಮುಖ ಮುಚ್ಚಿ ಅಳಲೋ ?
ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳಲೋ ?

ಅಳುವುದೊಂದು ಕಲೆ ,
ಅತ್ತು ಹಗುರವಾಗುವುದು
ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಒಲದಿಲ್ಲ .

ಸುತ್ತಾ ನೋಡಿದರೆ ,
ಅಳುವ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು
ನೆಡೆವರೇ ಜಾಸ್ತಿ .
ಈಗಲ್ಲ ನಾಳೆ
ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ
ಮಗದೊಮ್ಮೆ
ಅಳುವೇ ಅನ್ನುತ್ತಾ, 
ಅಳುವ
ಬಾಕಿ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು, 
ಹಳೆ ಅಳುವಿಗೆ
ಹೊಸ ಅಳು
ಸೇರಿಸುತ್ತ, 
ಮೊಗವೆಲ್ಲ ಸುಕ್ಕುಕಟ್ಟಿ
ಬೆನ್ನೆಲ್ಲ ಗೂನಾಗಿ 
ಅಳುವ ಕಟ್ಟಿಹಿಡಿದು
ಕಾಯುವರು
ನನಗ ಅಳಲಿ ಎಂದು.

ಬಲು ಸುಲಭ
ಕಲಿಯಲು
ಅಳುವುದ. 
ಮಗುವೊಂದ್ನು ನೋಡು,
ಮಕ್ಕಳ ಮದ್ಯೆ ಕರಗು ,
ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟಾರು
ಅಳುವದ! 

ನಿದ್ದೆ

ಕಾಲು ಚಾಚಿ
ಕೈ ಹರಡಿ
ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ
ನಾ ಮಲಗಿದೆ. 

ಗಾಳಿ ಬೀಸಿ,
ಕರ ಪರ, ಚರ ಮರ ಕೇಳುತ್ತಾ, 
ಹದವಾಗಿ
ನಿದ್ದೆಗೆ
ಜಾರುತಿದ್ದೆ,

ಹಾಳಾದ ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳು,
ನೋವುಗಳು,
ರಾತ್ರಿಯ ಭಯಗಳು,
ನಿದ್ದೆಯಲಿ ಕರಗಲು ಬಿಡದೆ ,
ಕಾಡಿ ಕಾಡಿ,
ಮುಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಣೊಳಗೆ
ಕಣ್ಣ ಪಾಪೆಗಳ
ಹೊರಳಾಡುತಿತ್ತು,

ಹೊರಳಿ ಹೊರಳಿ
ಮೇಲ್ಹೊದಿಕೆ ಮುರುಡಿತ್ತು.
ಒಮ್ಮೆ ಚಳಿ
ಒಮ್ಮೆ ಸೆಕೆ
ಈ ಮಗ್ಗುಲು
ಆ ಮಗ್ಗಲು
ಎಲ್ಲೆಡೆ
ಕಪ್ಪು ಕತ್ತಲೆ.

ನಾನಾಗ ಆದೆ
ಒಂದು ಹಂಸ
ಬಿಳಿಯಾಗಿ ಹಾರಿದೆ ನಿರಂತರ. 
ನೊನೊಬ್ಬ ರಾಜಕುಮಾರ
ಆ ವನದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದೆ ಅವಳ. 
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾನಾದೆ
ಹನುಮಂತ.
 ಹೌದು
ಭಯವಿಲ್ಲದ ಹನುಮಂತ.
ಕಡಲುಗಳು, ಕಂದರಗಳು
ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ ನನಗೆ. 
ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ
ನಾನಾದೆ ಸೂರ್ಯ
ಉಜ್ವಲವಾಗಿ
ರಾತ್ರಿಯ ಕತ್ತಲೆಯ ಕರಗಿಸುತ್ತಾ.

ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಮನಃಪಟಲದ
ಮೇಲೆ ಸಿನೆಮಾ ನೋಡುತ್ತಾ
ನಾ
ನಿದ್ದೆ ಹೋದೆ! 

ಜಗಕೆಲ್ಲ ನಾ -ರು?

ನನಗೇನು ಅಹಂಕಾರ?
ಅಲ್ಲ
ನನಗೇಕೆ ಅಹಂಕಾರ?

ಕಾರ ಸಿಹಿ ಕಹಿ ಹುಳಿ
ಎಲ್ಲ ನಂಗೊತ್ತು
ಬದುಕೆಲ್ಲಾ ಅರಿದು ಕುಡಿದೆ
ಜಗವೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ಬಿಟ್ಟೆ
ನನ್ನಾಚೆ ಏನಿಲ್ಲ

ನೀನ್ಯಾರೋ ಹುಲು ಮಾನವ
ನಾ ಹೇಳುವೆ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಉತ್ತರ
ಕರೋನವೊ 
ಕಾಶ್ಮೀರವೊ
ಕಾರ್ಮಿಕರೋ
ಪರಿಹಾರ  ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆ ತುದಿಯಲ್ಲಿದೆ. 

ನೀ ತಾ ಕ್ಯಾಮೆರಾ'
ಒಂದು ಮೈಕು'
ಇರಲಿ ಯೂಟ್ಯೂಬ್
ಬರಲಿ ಜನ
ಹಾಕು ಪ್ರಕರ ದೀಪ.
ಸ್ಕ್ರೀನ್ ತುಂಬಲಿ ನನ್ನ ಮುಖ
ನನ್ನ ನಗು.
ಹೊಳೆಯಲಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು
ಮಿಂಚಲಿ ಗಡ್ಡದ ಕೂದಲು. 

ಆಗ ನೋಡು ನನ್ನ ಚಮತ್ಕಾರ
ಎಲ್ಲ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ
ಕಡಿದು ಕಡಿದು
ಹಾಕುವೆ. 
ಎಲ್ಲರಿಗು ಆಹಾ ಅನಿಸಿ,
ಜಗವ ಮರೆತು
ನನ್ನ ಮುಖಾರವಿಂದವ
ಎವೆಯಿಕ್ಕದೆ ನೋಡುತ
ಜಗಕೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಮಂತ್ರ
ಹಂಚುವರು.

ಹಸಿದವರು ಅಳುವವರು
ಮರುಗುವರು, ಗೋಳಿನವರು
ಇವರು ನಿರಂತರ.
ಅಳುವುದು ಮಹಾಪಾಪ
ಶಾಂತಂ ಪಾಪಂ. 
ನನ್ನ ಮಾತು ಅಮೃತಾಂಜನ
ಕೆಲವು ಕ್ಷಣಗಳ  ಆರಾಮ !
ನಂತರ ಇದ್ದಿದ್ದೇ ,
ದಿನ ದಿನದ ಗೋಳು. 
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡು
ನನ್ನ ಯೂಟ್ಯೂಬ್
ಬದುಕಲು ಕೂಳು ಬೇಕಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಮಾತು ಸಾಕು!!!

ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮ

ಇಲ್ಲಿ ನೋಡೋ ಅಣ್ಣ
ಏನು ನೋಡಲಿ ತಮ್ಮಾ

ಹಕ್ಕಿಯೋ ಗುಬ್ಬಿಯೊ ಕಾಕವೋ
ಗುಪ್ಪಳಿಸುವ ಅಳಿಲೋ
ಗೋಡೆ ಮೇಲಿನ ಓತಿಕ್ಯಾತವೋ

ಯಾವಾಗಲು ನಿನ್ನ ಹಠ
ನಾ ಕಂಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ನಿಂಗೆ ಬೇಕು
ಪುಟ್ಟ ಮಾಣಿಗೆ
ಜಾಸ್ತಿ ಪ್ರೀತಿ

ನಾ ಈಕಡೆ ನೋಡ್ತಿ
ನನ್ನ ಕಡೆನೇ ಎಲ್ಲ ಚಂದ
ನಾ  ನೋಡಿದ ಗುಬ್ಬಿ ಕೆಂಪು
ನಾ ನೋಡಿದ ಚಂದ್ರ ತಂಪು

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಸಿಟ್ಟು
ನೋಡಿ ನಿನ್ನ ಹಠದ ಪಟ್ಟು
ಆದರೆ
ಬೇಕಲ್ಲ ಜೊತೆಗಾರ
ಅಳಲು ಹಾಡಲು ಕುಣಿಯಲು
ನನ್ನ ತಂಟೆಗೆ ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ನಗಲು
ರಾತ್ರಿ ಗುಸುಸು ಗುಟ್ಟು ಗುನುಗಲು
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಹೇಳಲು 

ನೋವು

ಸೊಸ-ಹುಟ್ಟಿನಲಿ ಉಳಿದವು ನೋವಿನ ಗಂಟು
ನಗುವೆಲ್ಲ ನಲಿವೆಲ್ಲ ಸೋಸಿ ಹೊಂತು

ನೋವಿನ ಗಂಟು ಕರಗದು
ಬಿಸಿ ಮಾಡಿ ನೋಡಿದೆ
ತಣಿಸಿ ನೋಡಿದೆ
ಆಳದಲ್ಲಿ ಹುಗಿದಿಟ್ಟೆ
ಮನದಲಿ ಬೇರೆ ಮನೆ ಮಾಡಿ
ಕೀಲಿ ಹಾಕಿ ಕೂಡಿಟ್ಟೆ

ಯಾವುದೊ ಕ್ಷಣದ್ಲಲಿ
ತಳದಿಂದ್ದೆದ್ದು
ಬಿರುಗಾಳಿಯಾಗಿ
ತನು ಮನವನ್ನೆಲ್ಲ ಹಿಂಡಿ
ನೋವಾಗಾಳಿ
ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಬೀಸಿತ್ತು

ಹುಲು ಮಾನವಾ
ತುಟಿ ಕಚ್ಚಿ
ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚಿ
ಆ ಕೆಂಡದ ಮೇಲೆ ನಡಿ
ಪರ್ಯಾಯವಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ

ದೂರದ ಕೆರೆ
ಮಗುವೊಂದರ ನಗು
ಅರಳಿದ ಹೂ
ಬೀಸಿದ ತಂಗಾಳಿ
ಸ್ವಂತನದ ನುಡಿ
ಕೈ ಹಿಡಿದು ನೆಡೆಸೀತು
ಕುಗ್ಗದಿರು ಇಂದು

ಬೇಂದ್ರೆ

ನಾ ಆಗ ಹೊರಟೆ ಬೇಂದ್ರೆ
ಆದರೆ ಒಂದು ತೊಂದ್ರೆ

ನಾ ಎಲ್ಲಿ  ಅವರೆಲ್ಲಿ
ನಾ ಇಲ್ಲಿ ಅವರು ಸಿಂಹಾದ್ರಿಯಲಿ

ಆದರೂ ಆಸೆ
ಆ ಪದ್ಯ
ಈ ಪದ್ಯ
ಓದಿ
ನಾ ಬರೆಯಲು ಕುಂತೆ
ಬರೆದೆ
ಕಂತೆ ಕಂತೆ
ಆದರೆ ಬೇಂದ್ರೆ ರುಚಿ ಬಂತೇ ? 

ನಿದ್ದೆ

ಬ್ಯಾಣದಲ್ಲಿ ಬಂತು ನಿದ್ದೆ
ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಾರದು

ಬೀಸಿದ ಗಾಳಿ
ಚುಚ್ಚಿದಾ ಹುಲ್ಲು
ಹಕ್ಕಿಯಾ ಕೂಗು
ಆಗಾಗ ಅಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ತುರಿಕೆ

ಬ್ಯಾಣದ ಕನಸೇ ಬೇರೆ
ಬಣ್ಣ ಕರಡಿ
ನೆನಪು ಹರಡಿ
ತೆಳು ಹದದ ಕನಸು

ಕನಸ ಸಿಹಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ
ನೀರು ಬೇಕೆನಿಸಿ
ಕಣ್ಣ ಬಿಟ್ಟಾಗ
ಕಂಡದ್ದು
ಮರದ ತುದಿ
ಅದರಾಚೆ ಹರಡಿದ ನೀಲಿ

ಮೈ ಮುರಿದು ಎದ್ದೆ
ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡಿ ಒಮ್ಮೆ ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದೆ
ನಾ ಎಲ್ಲಿದ್ದೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಆಗಿ
ನಗುವಾಗಿ ಮೂಕದೆಲ್ಲೆಲಾ ನಿಂತಿತ್ತು. 

Cyclone

Clone

Of

Corona, A cyclone.

Maybe

One day Corona.

Wednesday special.

All are safe,

feel like go out

and explore

the unsafe world.

Tired of being safe.

Life is short.

Chalo let’s walk

into the wind

look into the storm’s eye.

And say

I am brave.