ಸಂಜೆ

ಸಂಜೆಯ ಬಣ್ಣ
ಮುಗಿಲಲಿ ಹರಡಿತ್ತು

ನಲ್ವತ್ತರ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ
ನಾ ಈ ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಆಗಿದ್ದೆ

ಅತ್ತ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲ
ಇತ್ತ ಬೆಳ ಬೆಳಗಲ್ಲ

ಬೆಳಗಿನ ನೆನಪು
ರಾತ್ರಿಯ ಭಯ

ಈ ಎರಡರ ನಡುವೆ
ನಿಂತು ಆಚೀಚೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದೆ

ಸಮಯ ತಾನು ತಾನಾಗಿ
ಉರುಳುತ್ತಿತ್ತು

ಆ ಸಂಜೆಯ ಕೆಲವು ಕ್ಷಣಗಳ
ಮನಸಲ್ಲಿ ತುಂಬುತ್ತಾ

ಭೂತ ಭವಿಶ್ಯಗಳ  ಜಗ್ಗಾಟ
ತೊರೆದು

ಒಂದು ಲೋಟ ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು
ಕಾಲು ಚಾಚಿ ಟಿವಿ ನೋಡಿದೆ!