ಅವಳ ನೋಡದಾಗೆಲ್ಲ
ತಲೆ ಒಳಗೆ ಮೆದಳು
ತಿರುಗಿ ಮತ್ತೆ
ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು
ಕುತ್ಕೊಳ್ಳತ್ತೆ .
ನಿದಾನ ನಡಿಗೆ
ಉದ್ದ ಗಿಡ್ಡ
ಕಾಲು
ಒಂದ್ಕಾಲ ಚಪ್ಪಲಿ
ಸವೆದು.
ಕೈ ಹೋಗದ ಜಾಗದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ
ಬಿಳಿ ಬಿಳಿ .
ಬಾಕಿ ತಲೆ ಕೂದಲು
ಮೆಹಂದಿ ರಂಗು .
ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಕನ್ನಡಕದ
ಗೋಲ ಬಂದಿದೆ.
ಮುಖದ ಮೇಲೆ
ಮತ್ತೊಂದು ಪದರು.
ಅವಳ ನಗು ಎಲ್ಲಿ
ಶುರುವಾಗತ್ತೆ ಅಂತ
ಹೇಳೋದು ಕಷ್ಟ
ಆದರೆ ಮೊನಾಲಿಸಾ ತರ !
ಸ್ವಲ್ಪ ಸಕ್ಕರೆ ಬೇಕು ಅನಿಸುವ
ಕಾಫಿ ತರ .
ಆ ಒಂದು ಬೆಳೆಗ್ಗೆ
ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಳು
ನಿಂತು
ಮಾತಾಡಿಸದಳು
ಮಾತೆಲ್ಲ ತೇಲಿಸಿದಳು
ಎರಡು
ಮಾತಿನ ನಂತರ
ನನ್ನ ಮಾತು ಮುಗಿದು
ದೇಶಾವರಿ ನಗು ನಕ್ಕು
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ
ಇವಳ್ಯಾಕೆ ಸಿಕ್ಕಳು
ಅಂತ ಹಳಿಯುತ್ತಾ
ಬೀಸುಗಾಲು ಹಾಕುತ್ತ
ಅಲ್ಲಿಂದ ದೂರ
ನೆಡೆದೆ.
ಈಗ ನಂಗೆ
ಕಹಿ ಕಹಿ
ಇಕ್ಕಟ್ಟು
ಸಣ್ಣ ಅಂಗಿ ಹಾಕಿದಾಗ
ಕಂಕಳಲ್ಲಿ ತರೆದಂಗೆ ,
ಮೆದುಳಿನ ಆ ಮೂಲೆ
ಈ ಬಿರಕಿನಲಿ
ಅವಳ ನಗು ಸಿಕಾಹ್ಕಿಕೊಂಡು
ಗಂಟಲು ಕ್ಯಾಕರಿಸಿದೆ
ಸಂಕಟ ಹೋಗದು
ನ ಯಾರೋ ಅವಳು ಯಾರೋ
ಎಂದು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡ್ಕೊಂಡೆ .
ಆದ್ರೆ ಸ್ವಾಮಿ
ತಪ್ಪು ಆಗ್ಬಿಟ್ಟಿದೆ.
ನಾಕು ಒಳ್ಳೆ ಮಾತಾಡ್ಬೇಕಿತ್ತು ,
ನನ್ನ ಗಂಟೇನು ಹೋಗೋತಿತ್ತು
ಈಗ ಈ ಗೋಡೆ ಆ ನೆಲ
ಎಲ್ಲ ನನ್ನ ದುರು ದುರು
ನೋಡಕ್ಕ ಹಿಡಿದ್ಯಾವ.
ದೇವ್ರಿಗೆ ಎರಡು ಕಾಯ
ಒಡೆದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ
ಒಂದು ಕಾಯಿ ಹಾಳು.
ಈಗ ಸಂಜೆ
ನನ್ನೊಳಗೆ ಸುಂಟರ ಗಾಳಿ
ಜೋರಾಗಿದೆ.
ಹೊಟ್ಟೆಲೆಲ್ಲ ತೋಳಸ್ತಾ ಇದೆ .
ಊಟ ಸೇರಲ್ಲ
ನಿದ್ರೆ ಬಾರದ ಆ ರಾತ್ರಿ
ಬ್ರಹ್ಮ ರಾಕ್ಷಸನಾಗಿ
ಕಾಯ್ತಾ ಇದೆ.
ಎರಡು ಮಾತು
ನಗುನಗುತಾ
ಆಡಿದ್ದರೆ?
No comments:
Post a Comment